قصه فاش

---

نام کتاب: موعود نامه

مولف: مجتبی تونه ای

ناشر: میراث ماندگار

*یادداشت مولف:

در عصر آرمان شهرهای دروغین،دریغ ورزیدن از هر تلاشی جهت گسترش و تعمیق فرهنگ مهدوی،نابخشودنی است.

از آنجا که امامت از نعمتهای بزرگ الهی است«و لم ینادَ بشیء مثل ما نودی بالولایة». شناساندن نعمت حضرت ولی عصر(عج) قدرشناسی از نعمت را به دنبال دارد و جامعه ی قدردان از نعمت امامت، مرهون لطف حضرت حق قرار می گیردکه «لئن شکرتم لازیدنّکم». در زیارت جامعه ی کبیره می خوانیم:«ان ذکر الخیر کنتم اوّله و اصله و فرعه و معدنه و مأواه و منتهاه». اگر از خیری یاد شود، شما{اهل بیت} ابتدای آن و ریشه و شاخه ی آن، و سرچشمه و پناهگاه و انتهای آن هستید.

اهل بیت(ع) واسطه ی نعمت ها نیز هستند. امام و معرفت ایشان،سرچشمه ی خیر کثیری است که خداوند جلیل با اهدای آن بر بندگان منت گذارده و آنرا از بقیه نعمت ها بزرگ تر خوانده است. در برخی روایات،معرفت خداوند به معرفت امام تعبیر شده است. امام حسین(ع) در پاسخ«ما معرفةُ الله؟» فرمود:«معرفةُ اهل کلِّ زمانٍ امامهم الّذی یجب علیهم طاعته». شناختن امام زمان خود است که اطاعت او برایشان واجب است.

پس با این حساب امام شناسی، علاوه بر نعمت شناسی و قدر شناسی، خداشناسی را در پی دارد.«لو لا هُم ما عُرِفَ الله» و هیچ چیز مهمتر از معرفت خدا نیست، که «اَوّلُ عبادة الله معرفته»

این مجموعه، سعی در شناساندن بیشتر حضرت مهدی(عج) در تمامی عرضه های مهدوی(شخصیت حضرت،غیبت،انتظار،ظهور،رجعت و...) دارد.